| | | | | | |
| |
ما مرد کلیسیا و زناریم |
|
گبری کهنیم و نام برداریم |
|
| |
دریوزه گران شهر گبرانیم |
|
شش‌پنج‌زنان کوی خماریم |
|
| |
با جمله‌ی مفسدان به تصدیقیم |
|
با جمله‌ی زاهدان به انکاریم |
|
| |
در فسق و قمار پیر و استادیم |
|
در دیر مغان مغی به هنجاریم |
|
| |
تسبیح و ردا نمی‌خریم الحق |
|
سالوس و نفاق را خریداریم |
|
| |
در گلخن تیره سر فرو برده |
|
گاهی مستیم و گاه هشیاریم |
|
| |
واندر ره تایبان نامعلوم |
|
گاهی عوریم و گاه عیاریم |
|
| |
با وسوسه‌های نفس شیطانی |
|
در حضرت حق چه مرد اسراریم |
|
| |
اندر صف دین حضور چون یابیم |
|
کاندر کف نفس خود گرفتاریم |
|
| |
این خود همه رفت عیب ما امروز |
|
این است که دوست دوست می‌داریم |
|
| |
دیری است که اوست آرزوی ما |
|
بی او به بهشت سر فرو ناریم |
|
| |
گر جمله‌ی ما به دوزخ اندازد |
|
او به داند اگر سزاواریم |
|
| |
بی یار دمی چو زنده نتوان بود |
|
در دوزخ و در بهشت با یاریم |
|
| |
بی او چو نه‌ایم هرچه باداباد |
|
جز یار ز هرچه هست بیزاریم |
|
| |
در راه یگانگی و مشغولی |
|
فارغ ز دو کون همچو عطاریم |
|
