عطار (غزلیات)/ماه را در مشک پنهان کرده‌ای

by عطار

	ماه را در مشک پنهان کرده‌ای			مشک را بر مه پریشان کرده‌ای
	چشم عقل دوربین را روز و شب			بر جمال خویش حیران کرده‌ای
	از شکنج زلف رستم افکنت			هر زمان صد گونه دستان کرده‌ای
	دام مشکین است زلف عنبرینت			دام مشکین عنبر افشان کرده‌ای
	من دل و جان خوانمت از جان و دل			تو چنین قصد دل و جان کرده‌ای
	یوسف عهدی کزان چاه چو سیم			پوست بر من همچو زندان کرده‌ای
	گفتمت بردی به بازی دل ز من			این خصومت باز بازان کرده‌ای
	چشم تو می‌گوید از تو خامشی			کین چنین بازی فراوان کرده‌ای
	در صفات حسن خود عطار را			تا که جان دارد ثناخوان کرده‌ای