عطار (غزلیات)/عشق آبم برد گو آبم ببر
ظاهر
عشق آبم برد گو آبم ببر | روز آرام و به شب خوابم ببر | |||||
چند دارم تشنهی لعل تو جان | جان خوشی زان لعل سیرابم ببر | |||||
من کیم خاک توام بادی به دست | آتشی در من زن و آبم ببر | |||||
نی خطا گفتم که در تاب و تبم | مینیارم تاب تو تابم ببر | |||||
چند تابد دل ز تاب زلف تو | تاب دل از زلف پرتابم ببر | |||||
هستم از عناب تو صفرا زده | این همه صفرا ز عنابم ببر | |||||
غرقهی دریای عشقت گشتهام | دست من گیر و ز غرقابم ببر | |||||
چون کمان شد پشت عطار از غمت | زین میان چون تیر پرتابم ببر |