عطار (غزلیات)/عشق آبم برد گو آبم ببر

از ویکی‌نبشته
عطار (غزلیات) از عطار
(عشق آبم برد گو آبم ببر)
  عشق آبم برد گو آبم ببر روز آرام و به شب خوابم ببر  
  چند دارم تشنه‌ی لعل تو جان جان خوشی زان لعل سیرابم ببر  
  من کیم خاک توام بادی به دست آتشی در من زن و آبم ببر  
  نی خطا گفتم که در تاب و تبم می‌نیارم تاب تو تابم ببر  
  چند تابد دل ز تاب زلف تو تاب دل از زلف پرتابم ببر  
  هستم از عناب تو صفرا زده این همه صفرا ز عنابم ببر  
  غرقه‌ی دریای عشقت گشته‌ام دست من گیر و ز غرقابم ببر  
  چون کمان شد پشت عطار از غمت زین میان چون تیر پرتابم ببر