عطار (غزلیات)/ساقیا خیز که تا رخت به خمار کشیم
ظاهر
ساقیا خیز که تا رخت به خمار کشیم | تائبان را به شرابی دو سه در کار کشیم | |||||
زاهد خانهنشین را به یکی کوزه درد | اوفتان خیزان از خانه به بازار کشیم | |||||
هوست هست که صافی دل و صوفی گردی | خیز تا پیش مغان دردی خمار کشیم | |||||
هر که را در ره اسلام قدم ثابت نیست | به یکی جرعه میش در صف کفار کشیم | |||||
هر که دعوی اناالحق کند و حق گوید | انا گویان خودی را به سر دار کشیم | |||||
چند داریم نهان زیر مرقع زنار | وقت نامد که خط اندر خط زنار کشیم | |||||
هیچکس را ندهد دنیی و دین دست بهم | هرکه گوید که دهد، خنجر انکار کشیم | |||||
گر تو دین میطلبی از سر دنیی برخیز | که ز دین بار نیابیم مگر بار کشیم | |||||
گر ازین شاخ گل وصل طمع میداریم | اندرین راه غم عشق چو عطار کشیم |