عطار (غزلیات)/زیر بار ستمت میمیرم
ظاهر
زیر بار ستمت میمیرم | روی در روی غمت میمیرم | |||||
شغل عشق تو چنان کرد مرا | کایمن از مدح و ذمت میمیرم | |||||
زندهی بی سر از آنم که چو شمع | سر خود بر قدمت میمیرم | |||||
حرمت گرچه مرا روی نمود | روی سوی حرمت میمیرم | |||||
آستین چند فشانی بر من | که میان حشمت میمیرم | |||||
آستینت چو علم کرد مرا | زار زیر علمت میمیرم | |||||
تا شدم زندهدل از خط خوشت | سرنگون چون قلمت میمیرم | |||||
به ستم رزق هرگه که دهی | می خورم وز ستمت میمیرم | |||||
دم عیسی است تورا وین عجب است | تا چرا من ز دمت میمیرم | |||||
من بمیرم ز تو روزی صد بار | تا نگویی که کمت میمیرم | |||||
لیک چون لعل توام زنده کند | زین قدم دم به دمت میمیرم | |||||
درده از جام جمت آب حیات | هین که بی جام جمت میمیرم | |||||
بی تو گر زنده بماندم نفسی | هر نفس لاجرمت میمیرم | |||||
کرم عشق تو دیده است فرید | بر امید کرمت میمیرم |