| | | | | | |
| |
دم مزن گر همدمی می‌بایدت |
|
خسته شو گر مرهمی می‌بایدت |
|
| |
تا در اثباتی تو بس نامحرمی |
|
محو شو گر محرمی می‌بایدت |
|
| |
همچو غواصان دم اندر سینه کش |
|
گر چو دریا همدمی می‌بایدت |
|
| |
از عبادت غم کشی و صد شفیع |
|
پیشوای هر غمی می‌بایدت |
|
| |
اشک لایق‌تر شفیع تو از آنک |
|
هر عبادت را نمی می‌بایدت |
|
| |
تنگدل ماندی، که دل یک قطره خونست |
|
عالمی در عالمی می‌بایدت |
|
| |
تا که این یک قطره صد دریا شود |
|
صبر صد عالم همی می‌بایدت |
|
| |
هر دو عالم گر نباشد گو مباش |
|
در حضور او دمی می‌بایدت |
|
| |
در غم هر دم که نبود در حضور |
|
تا قیامت ماتمی می‌بایدت |
|
| |
در حضورش عهد کردی ای فرید |
|
عهد خود مستحکمی می‌بایدت |
|
