عطار (غزلیات)/دلا دیدی که جانانم نیامد
ظاهر
دلا دیدی که جانانم نیامد | به درد آمد به درمانم نیامد | |||||
به دندان میگزم لب را که هرگز | لب لعلش به دندانم نیامد | |||||
ندیدیم هیچ روزی تیر مژگانش | که جوی خون به مژگانم نیامد | |||||
ندیدیم هیچ وقتی لعل خندانش | که خود از چشم گریانم نیامد | |||||
چه تابی بود در زلف چو شستش | که آن صد بار در جانم نیامد | |||||
بسی دستان بکردم لیک در دست | سر زلفش به دستانم نیامد | |||||
سر زلفش بسی دارد ره دور | ولی یک ره به پایانم نیامد | |||||
چگونه آن همه ره پیش گیرم | که آن ره جز پریشانم نیامد | |||||
بسی هندوست زلف کافرش را | یکی زانها مسلمانم نیامد | |||||
به آسانی ز زلفش سر نپیچم | که با عطار آسانم نیامد |