| | | | | | |
| |
در دلم بنشسته‌ای بیرون میا |
|
نی برون آی از دلم در خون میا |
|
| |
چون ز دل بیرون نمی‌آیی دمی |
|
هر زمان در دیده دیگرگون میا |
|
| |
چون کست یک ذره هرگز پی نبرد |
|
تو به یک یک ذره بوقلمون میا |
|
| |
غصه‌ای باشد که چون تو گوهری |
|
آید از دریا برون بیرون میا |
|
| |
سرنگون غواص خود پیش آیدت |
|
تو ز فقر بحر در هامون میا |
|
| |
گر پدید آیی دو عالم گم شود |
|
بیش از این ای لولو مکنون میا |
|
| |
نی برون آی و دو عالم محو کن |
|
گو برون از تو کسی اکنون، میا |
|
| |
چون تو پیدا می‌شوی گم می‌شوم |
|
لطف کن وز وسع من افزون میا |
|
| |
چون به یک مویت ندارم دست رس |
|
دست بر نه برتر از گردون میا |
|
| |
چون ز هشیاری به جان آمد دلم |
|
بی‌شرابی پیش این مجنون میا |
|
| |
بدره‌ی موزون شعرت ای فرید |
|
بسته‌ی این بدره‌ی موزون میا |
|
