عطار (غزلیات)/حدیث فقر را محرم نباشد
| حدیث فقر را محرم نباشد | وگر باشد مگر زآدم نباشد | |||||
| طبایع را نباشد آنچنان خوی | که هرگز رخش چون رستم نباشد | |||||
| سخن می‌رفت دوش از لوح محفوظ | نگه کردم چو جام جم نباشد | |||||
| هرآنکس کو ازین یک جرعه نوشید | مر او را کعبه و زمزم نباشد | |||||
| سلیمان‌وار می‌شو منطق‌الطیر | روا گر تخت ور خاتم نباشد | |||||
| پس اکنون کیست محرم در ره فقر | دلی کو را نشاط و غم نباشد | |||||
| مجرد باش دایم چونکه عطار | سوار فقر را پرچم نباشد | |||||