عطار (غزلیات)/تا زلف تو همچو مار میپیچد
ظاهر
تا زلف تو همچو مار میپیچد | جان بی دل و بی قرار میپیچد | |||||
دل بود بسی در انتظار تو | در هر پیچی هزار میپیچد | |||||
زان میپیچم که تاج را چندین | زلف تو کمندوار میپیچد | |||||
بس جان که ز پیچ حلقهی زلفت | در حلقهی بی شمار میپیچد | |||||
بس دل که ز زلف تابدار تو | چو زلف تو تابدار میپیچد | |||||
بس تن که ز بار عشق یک مویت | بی روی تو زیر دار میپیچد | |||||
تو میگذری ز ناز بس فارغ | و او بر سر دار زار میپیچد | |||||
هر دل که شکار زلف تو گردد | جان میدهد و چو مار میپیچد | |||||
ترکانه و چست هندوی زلفت | بس نادره در شکار میپیچد | |||||
هر دل که ز دام زلف تو بجهد | زان چهرهی چون نگار میپیچد | |||||
چون میپیچد فرید بپذیرش | زیرا که به اضطرار میپیچد |