| | | | | | |
| |
ای ز سودای تو دل شیدا شده |
|
زآتش عشق تو آب ما شده |
|
| |
عاشقان در جست و جویت صد هزار |
|
تو چو دری در بن دریا شده |
|
| |
از میان آب و گل برخاسته |
|
در میان جان و دل پیدا شده |
|
| |
عاشقان را بر امید روی تو |
|
خون دل پالوده و جانها شده |
|
| |
تو ز جمله فارغ و مشغول خویش |
|
خود به عشق خویش ناپروا شده |
|
| |
دیده روی خویشتن در آینه |
|
بر جمال خویشتن شیدا شده |
|
| |
ما همه پروانه‌ی پر سوخته |
|
تو چو شمع از نور خود یکتا شده |
|
| |
یوسف اندر ملک مصر و سلطنت |
|
دیده‌ی یعقوب نابینا شده |
|
| |
گم شدم در جست و جویت روز و شب |
|
چند بازت جویم ای گم ناشده |
|
| |
چون دل عطار در عالم دلی |
|
می‌نبینم از تو خون پالا شده |
|
