عطار (غزلیات)/ای خرد را زندگی جان ز تو
ظاهر
ای خرد را زندگی جان ز تو | بندگی از عقل و جان فرمان ز تو | |||||
هر زمان قسم دل پر درد من | صد هزاران درد بی درمان ز تو | |||||
گر ز من جان میبری از یک سخن | باز یابم بی سخن صد جان ز تو | |||||
من نیم اما همه زشتی ز من | تو نهای اما همه احسان ز تو | |||||
پای از سر کرده سر از پای چرخ | مانده بس حیران و سرگردان ز تو | |||||
قطرهی اشکم که آن را نیست حد | هست در هر قطره صد طوفان ز تو | |||||
روز و شب بر جان من درد و دریغ | چند بارد بیتو چون باران ز تو | |||||
یوسف عهدی برون آی از حجاب | تا برون آیم ازین زندان ز تو | |||||
ذره ذره در زمین و آسمان | چند خواهم داشتن دیوان ز تو | |||||
با عدم بر جمله و پیدا بباش | تا شود هر دو جهان پنهان ز تو | |||||
تو نقاب از چهره برگیری بس است | خلق خود گردند جان افشان ز تو | |||||
وارهان عطار را یکبارگی | تا بسوزد این دل بریان ز تو |