عطار (غزلیات)/ای به خود زنده مرده باید شد
| ای به خود زنده مرده باید شد | چون بزرگان به خرده باید شد | |||||
| پیش از آن کت به قهر جان خواهند | جان به جانان سپرده باید شد | |||||
| تا نمیری به گرد او نرسی | پیش معشوق مرده باید شد | |||||
| نخرد نقشت او نه نیک و نه بد | همه دیوان سترده باید شد | |||||
| مشمر گام گام همچو زنان | منزل ناشمرده باید شد | |||||
| زود شو محو تا تمام شوی | که تو را رنج برده باید شد | |||||
| ره به آهستگی چو شمع برو | زانکه این ره سپرده باید شد | |||||
| همچو عطار اگر نخواهی ماند | نرد کونین برده باید شد | |||||