عطار (غزلیات)/از غمت روز و شب به تنهایی

by عطار

	از غمت روز و شب به تنهایی			مونس عاشقان سودایی
	عاشقان را ز بیخ و بن برکند			آتش عشقت از توانایی
	عشق با نام و ننگ ناید راست			ندهد عشق دست رعنایی
	عشق را سر برهنه باید کرد			بر سر چارسوی رسوایی
	بس که خفتند عاشقان در خون			تا تو از رخ نقاب بگشایی
	تا ز ما ذره‌ای همی ماند			تو ز غیرت جمال ننمایی
	در حجابیم ما ز هستی خویش			ما نهانیم و تو هویدایی
	هستی ما به پیش هستی تو			ذره‌ای هستی است هر جایی
	هستی ما و هستی تو دویی است			راست ناید دویی و یکتایی
	نیست عطار را درین تک و پوی			هیچ راهی بجز شکیبایی