شاهنامه (تصحیح ژول مل)/پادشاهی هوشنگ

by فردوسی

هوشنک

پادشاهی هوشنگ چهل سال بود

	جهاندار هوشنگ با رای و داد			بجای نیا تاج بر سر نهاد
	بگشت از برش چرخ سال چهل			پر از هوش مغز و پر از داد دل
	چو بنشست بر جایگاه مهی			چنین گفت بر تخت شاهنشهی
	که بر هفت کشور منم پادشا			بهر جای پیروز و فرمان روا
	بفرمان یزدان پیروزگر			بداد و دهش تنگ بسته کمر		۵
	وز آنپس جهان یکسر آباد کرد			همه روی گیتی پر از داد کرد
	نخستین یکی گوهر آمد بچنگ			بدانش ز آهن جدا کرد سنگ
	سر مایه کرد آهن آب گون			کزآن سنگ خارا کشیدش برون
	چو بشناخت آهنگری پیشه کرد			کجا زو تبر ارّه و تیشه کرد
	چو این کرده شد چارهٔ آب ساخت			ز دریا بر آورد و هامون نواخت		۱۰
	بجوی و برود آبرا راه کرد			به فرّ کئی رنج کوتاه کرد
	چو آگاه مردم برو بر فزود			پراگندهٔ تخم و کشت و درود
	بسنجید پس هر کسی نان خویش			بورزید و بشناخت سامان خویش
	از آن پیش که این کارها شد بسیج			نبد خوردنیها جز از میوه هیچ
	همه کار مردم نبودی به برگ			که پوشیدنی شان همه بود برگ		۱۵