سنایی غزنوی (قصاید و قطعات)/خواجه سلام علیک کو لب چون نوش او

از ویکی‌نبشته
سنایی غزنوی (قصاید و قطعات) از سنایی غزنوی
(خواجه سلام علیک کو لب چون نوش او)
  خواجه سلام علیک کو لب چون نوش او پسته‌ی دربار او لعل گهر پوش او  
  کی به اشارت ز دور چشم ببیند لبش زان که نداند همی شکل لبش هوش او  
  چشم کجا بیندش از ره صورت از آنک هست نهان جای عقل در لب خاموش او  
  جای فرشتست و دیو چشم قوی خشم او حجله‌ی عقلست و جان گوش سخن کوش او  
  گشت پر از ابرویم چشم جهانی از آنک خرمن مهرست و ماه قند ز شب پوش او  
  مایه قهرست و لطف ناوک دلدوز او پایه‌ی کفرست و دین جوشن و شب پوش او  
  از سر شوخی و ناز برکشد او چشم تو گر تو ز زور و دروغ بر نکشی گوش او  
  دی چو سناییش دید نیک بر بندگیش تا به ابد مانده گیر غاشیه بر دوش او  
  در هوس هجر او دوزخیانند خلق شاه بهشتست و بس از بر و آغوش او  
  سلطان بهرامشاه آنکه بود روز صید کرکس و شیر فلک پشه و خرگوش او