| | | | | | |
|
باز جانها شکار خواهد کرد |
|
گر جمال آشکار خواهد کرد |
|
|
جای شکرست خلق راکان بت |
|
جان به شکل شکار خواهد کرد |
|
|
رایت و رویت منور او |
|
ماه را در حصار خواهد کرد |
|
|
بوی آن زلفکان مشکینش |
|
مشک را قدر خوار خواهد کرد |
|
|
در خزان از بهار رخسارش |
|
کشوری را بهار خواهد کرد |
|
|
غمزهی نغز و طرهی خوش او |
|
هیچ دانی چکار خواهد کرد؟ |
|
|
دوریان را به دیر خواهد برد |
|
دیریان را به دار خواهد کرد |
|
|
گر چه عقل از چهار خصم برست |
|
از دو عالم چهار خواهد کرد |
|
|
لیک بر چارسوی غیرت عشق |
|
عقل را سنگسار خواهد کرد |
|
|
جان متواریان حضرت را |
|
چون زمان برقرار خواهد کرد |
|
|
بیقراران سبز دریا را |
|
چون زمین بردبار خواهد کرد |
|
|
بر سر از خاکپای مرکب او |
|
نور از چشم خار خواهد کرد |
|
|
قلب و قالب به خدمت آوردیم |
|
تا کدام اختیار خواهد کرد |
|
|
چاکر اوست چشم و گوش رهی |
|
گر برین اختصار خواهد کرد |
|
|
خدمت او کند خرد چون او |
|
خدمت میر بار خواهد کرد |
|
|
آنکه نعل سمند او در گوش |
|
مشتری گوشوار خواهد کرد |
|
|
حور عین بهر توتیا جوید |
|
مرکبش گر غبار خواهد کرد |
|
|
از خیال جمال فطنت او |
|
روح را غمگسار خواهد کرد |
|
|
دست گردن به دست حاسد او |
|
گل خیری چو خار خواهد کرد |
|
|
از طراز آستین بدخواهش |
|
غیرت دین غیار خواهد کرد |
|
|
تیغ او روز کین ز خون عدو |
|
خاک را لالهزار خواهد کرد |
|
|
آب را سنگ علم او چون خاک |
|
با ثبات و وقار خواهد کرد |
|
|
اجل از بیم تیغ خونخوارش |
|
الحذار الحذار خواهد کرد |
|
|
باد با خاک روز کوشش او |
|
الفرار الفرار خواهد کرد |
|
|
آب در حلق دشمن از قهرت |
|
شعله شعله چو نار خواهد کرد |
|
|
عدوش چون ز عمر بر بادست |
|
اجلش خاکسار خواهد کرد |
|
|
از برای موافقش گردون |
|
ابر را در نثار خواهد کرد |
|
|
بحر در یک نفس به دولت او |
|
صد بخور از بخار خواهد کرد |
|
|
از شرف مشتری رکابش را |
|
افسر روزگار خواهد کرد |
|
|
جود او همچو ابر نیسانی |
|
قطرهها بیشمار خواهد کرد |
|
|
بنده بیآب همچو ماهی باز |
|
سر به سوی بحار خواهد کرد |
|
|
گر ز خاک تو آبروی برد |
|
مدحتت بندهوار خواهد کرد |
|
|
با تو چون خاک بادوار بسر |
|
خویشتن با دوار خواهد کرد |
|
|
ای چو آب اصل لطف همچون خاک |
|
نعل چرخم فگار خواهد کرد |
|
|
هست فکرت که میر این معنی |
|
عرضه بر شهریار خواهد کرد |
|
|
بیخ جانم به شربتی از جود |
|
در تنم استوار خواهد کرد |
|
|
روی چون صد نگار و طبع خوشش |
|
کار من چون نگار خواهد کرد |
|
|
عقل در انتظار انعامت |
|
روز و شب انتظار خواهد کرد |
|
|
عز و اقبال سرمدی بادت |
|
هم برین اختصار خواهد کرد |
|