رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/هرچند که رنگ و بوی زیباست مرا
ظاهر
۵
هرچند که رنگ و بوی زیباست مرا | چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا | |||||
معلوم نشد که در طربخانهٔ خاک | نقّاش ازل بهرچه آراست مرا |
رباعی ۵– هرکس در امور عالم بفکر فرو رفته باشد این سؤال را کرده است که برای چه بدنیا آمدهایم و چرا میرویم و عاقبت کار چیست و این معنی هم یکی از اصول مسائلی است که خیّام بآن متوجّه است.
خواجه حافظ میفرماید:
عیان نشد که چرا آمدم کجا بودم | دریغ و درد که غافل ز کارِ خویشتنم |