رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/مائیم و می و مطرب و این کنج خراب

از ویکی‌نبشته

۶

  مائیم و می و مطرب و این کُنج خراب جان و دل و جام و جابه پُر درد شراب  
  فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب آزد ز خاک و باد و از آتش و آب  


رباعی ۶– خاک و باد و آب و آتش چهار عنصرند که بعقیدهٔ قُدما جهان از آن ساخته شده است و جمع کردن آنها در شعر از صنایع بدیعی بشمار میرود که آنها را مراعات نظیر گویند و شعرا بسیار بکار میبرند، خیّام بصنایع شعری اعتنائی ندارد و این از خصایص و محسنات اوست و بهمین دلیل میتوان تشکیک کرد که این رباعی از او باشد خاصّه اینکه مضمون رباعی هم از معانی نیست که خیام همواره پرورده است ولیکن میتوان گفت اینجا این صنعت بی‌تکلّف است و مراد اینست که بچهار عنصر یعنی بعالم طبیعت و دنیا اعتنا نداریم.