رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/بر مفرش خاک خفتگان میبینم
ظاهر
۱۲۵
بر مفرش خاک خفتگان میبینم | در زیرِ زمین نهفتگان میبینم | |||||
چندانکه بصحرای عدم مینگرم | ناآمدگان و رفتگان میبینم |
رباعی ۱۲۵– ناآمدگان و رفتگان را باید پس و پیش کرد یعنی رفتگانی میبینم که نیامده و برنگشتهاند.