رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم
۱۲۵
| بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم | در زیرِ زمین نهفتگان می‌بینم | |||||
| چندانکه بصحرای عدم مینگرم | ناآمدگان و رفتگان می‌بینم | |||||
رباعی ۱۲۵– ناآمدگان و رفتگان را باید پس و پیش کرد یعنی رفتگانی می‌بینم که نیامده و برنگشته‌اند.