رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/ای چرخ فلک خرابی از کینه تست
ظاهر
۱۲
ای چرخ فلک خرابی از کینهٔ تُست | بیدادگری شیوهٔ دیرینهٔ تُست | |||||
ای خاک اگر سینهٔ تو بشکافند | بس گوهر قیمتی که در سینهٔ تُست |
رباعی ۱۲– شبیه باین مضمون این قطعه است که بفردوسی منسوب است:
زمین گر گشاده کند راز خویش | نماید سرانجام و آغاز خویش | |||||
کنارش پُر از تاجداران بُود | برش پُر ز خون جوانان بود | |||||
پُر از مرد دانا بُود دامنش | پُر از ماهرخ جیب و پیراهنش |