دیوان حافظ/ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
ظاهر
۳۷۷ | ما شبی دست برآریم و دعائی بکنیم | غم هجران ترا چاره ز جائی بکنیم | ۳۳۱ | |||
دل بیمار شد از دست رفیقان مددی | تا طبیبش بسر آریم و دوائی بکنیم | |||||
آنکه بی جرم برنجید و بتیغم زد و رفت | بازش آرید خدا را که صفائی بکنیم | |||||
خشک شد بیخ طرب راه خرابات کجاست | تا در آن آب و هوا نشو و نمائی بکنیم[۱] | |||||
مدد از خاطر رندان طلب ایدل ور نه | کار صعبست مبادا که خطائی بکنیم | |||||
سایهٔ طایر کم حوصله کاری نکند | طلب از سایهٔ میمون هُمائی بکنیم | |||||
دلم از پرده بشد حافظ خوشگوی کجاست | تا بقول و غزلش ساز نوائی بکنیم[۲] |