| | | | | | |
| ۵ |
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را |
|
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا |
۱۰ |
| |
کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز |
|
باشد که بازبینم دیدار آشنا را |
|
| |
ده روز مهر گردون افسانه است و افسون |
|
نیکی بجای یاران فرصت شمار یارا |
|
| |
در حلقهٔ گُل و مل خوش خواند دوش بلبل |
|
هاتِ الصّبوح هبّوا یا ایّها السکارا |
|
| |
ای صاحب کرامت شکرانهٔ سلامت |
|
روزی تفقّدی کن درویش بینوا را |
|
| |
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرفست |
|
با دوستان مروّت با دشمنان مدارا |
|
| |
در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند |
|
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را |
|
| |
آن تلخ‌وش که صوفی اُم‌الخبائثش خواند |
|
اَشهی لنا و اَحلی من قبلة العذارا |
|
| |
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی |
|
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را |
|
| |
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد |
|
دلبر که در کف او مومست سنگ خارا |
|
| |
آیینهٔ سکندر جام میست بنگر |
|
تا بر تو عرضه دارد[۱] احوال ملک دارا |
|
| |
خوبان پارسی‌گو بخشندگان عمرند |
|
ساقی بده بشارت رندان پارسا را |
|
| |
حافظ بخود نپوشید این خرقهٔ می آلود |
|
| |
ای شیخ پاک دامن معذور دار ما را |
|
