| | | | | | |
| ۲۰۰ |
دانی که چنگ و عود چه تقریر میکنند |
|
پنهان خورید باده که تعزیر[۱] میکنند |
۱۲۳ |
| |
ناموس عشق و رونق عشّاق می‌برند |
|
عیب جوان و سرزنش پیر میکنند |
|
| |
جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز |
|
باطل[۲] در این خیال که اکسیر میکنند |
|
| |
گویند رمز عشق مگویید و مشنوید |
|
مشکل حکایتیست که تقریر میکنند |
|
| |
ما از برون در شده مغرور صد فریب |
|
تا خود درون پرده چه تدبیر میکنند |
|
| |
تشویش وقت پیر مغان میدهند باز |
|
این سالکان نگر که چه با پیر میکنند |
|
| |
صد ملک دل به نیم نظر میتوان خرید |
|
خوبان در این معامله تقصیر میکنند |
|
| |
قومی بجدّ و جهد نهادند وصل دوست |
|
قومی دگر حواله بتقدیر میکنند |
|
| |
فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر |
|
کاین کارخانه‌ایست که تغییر میکنند |
|
| |
می خور که شیخ و حافظ و مفتیّ و محتسب |
|
| |
چون نیک بنگری همه تزویر میکنند |
|
