| | | | | | |
| ۳۷۴ |
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم |
|
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم |
۳۶۰ |
| |
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد |
|
من و ساقی بهم تازیم[۱] و بنیادش براندازیم |
|
| |
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم |
|
نسیم عطرگردانرا شکر در مجمر اندازیم |
|
| |
چو در دستست رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش |
|
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم |
|
| |
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز |
|
بود کان شاه خوبانرا نظر بر منظر اندازیم |
|
| |
یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد |
|
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم |
|
| |
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما بمیخانه |
|
که از پای خمت روزی[۲] بحوض کوثر اندازیم |
|
| |
سخن‌دانیّ و خوش‌خوانی نمی‌ورزند در شیراز |
|
| |
بیا حافظ که تا خود را بملکی دیگر اندازیم |
|
