| | | | | | |
| ۴۱۵ |
ای پیک راستان خبر یار ما بگو |
|
احوال گل به بلبل دستانسرا بگو |
۴۱۱ |
| |
ما محرمان خلوت انسیم غم مخور |
|
با یار آشنا سخن آشنا بگو |
|
| |
برهم چو میزد آن سر زلفین مشکبار |
|
با ما سرِ چه داشت ز بهر خدا بگو |
|
| |
هر کس که گفت خاک در دوست توتیاست |
|
گو این سخن معاینه در چشم ما بگو |
|
| |
آنکس که منع ما ز خرابات میکند |
|
گو در حضور پیر من این ماجرا بگو |
|
| |
گر دیگرت بر آن در دولت گذر بود |
|
بعد از ادای خدمت و عرض دعا بگو |
|
| |
هر چند ما بدیم تو ما را بدان مگیر |
|
شاهانه ماجرای گناه گدا بگو |
|
| |
بر این فقیر نامهٔ آن محتشم بخوان |
|
با این گدا حکایت آن پادشا بگو |
|
| |
جانها ز دام زلف چو بر خاک میفشاند |
|
بر آن غریب ما چه گذشت ای صبا بگو |
|
| |
جانپرورست قصهٔ ارباب معرفت |
|
رمزی برو بپرس حدیثی بیا بگو |
|
| |
حافظ گرت بمجلس او راه میدهند |
|
| |
می نوش و ترک زرق ز بهر خدا بگو |
|
