دیوان حافظ/اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

by حافظ

۶۴	اگرچه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست			زبان خموش ولیکن دهان پر از عربیست		۲۸
	پری نهفته رخ و دیو در کرشمهٔ حسن			بسوخت دیده ز حیرت که این چه بوالعجبیست
	درین چمن گل بیخار کس نچید آری			چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست
	سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد			که کام بخشی او را بهانه بی سببیست
	به نیم جو نخرم طاق خانقاه و رباط			مرا که مصطبه ایوان و پای خم طنبیست
	جمال دختر رز نور چشم ماست مگر			که در نقاب زجاجی و پردهٔ عنبیست
	هزار عقل و ادب داشتم من ای خواجه			کنون که مست خرابم صلاح بی‌ادبیست
		بیار می که چو حافظ هزارم استظهار
		بگریهٔ سحری و نیاز نیم شبیست