| | | | | | |
| |
این گربه چشمک این سگک غوری غرک |
|
سگسارک مخنثک و زشت کافرک |
|
| |
با من پلنگ سارک و روباه طبعک است |
|
این خوک گردنک سگک دمنه گوهرک |
|
| |
بوده سگ رمنده و اکنون به بخت من |
|
شیرک شده است و گرگک و از هر دو بدترک |
|
| |
خنبک زند چو بوزنه، جنبک زند چو خرس |
|
این بوزنینه ریشک پهنانه منظرک |
|
| |
خرگوشک است خنثی زن و مرد در دو وقت |
|
هم حیض و هم زناش، گهی ماده گه نرک |
|
| |
این پشم سگ که ... سگش خوانم از صفت |
|
چو ... سگ برهنگک و سرخ پیکرک |
|
| |
چون یوزک قمی جهد از دم آهوان |
|
با دوستان رود گفتار در برک |
|
| |
گرد غزالکان و گوزنان بزم شاه |
|
فحلی کند چو گور خرک گرد مادرک |
|
| |
گر دست و پاش چون سگک کهف بشکنی |
|
هم برنگردد از دمشان این سبک سرک |
|
| |
بی‌نام هم کنونش چو بید سترک خصی |
|
این بد گهر شکالک و توسن رگ استرک |
|
| |
خاقانیا گله مکن او از سگان کیست |
|
خود صیدکی کند سگک استخوان خورک |
|
| |
سگ عفعفک کند چو بدو نانکی دهی |
|
دم لابگک کند بنشیند پس درک |
|
| |
میزان حکمتی و تو را بر دل است زخم |
|
زین شوله فعل عقربک شوم نشترک |
|
| |
هم شوله بود کو پس شوال زخم زد |
|
بر تارک مبارک پور طغان یزک |
|
