| | | | | | |
| |
این غر غرچه جغد دمن است |
|
نیست او را چو همای اصل کریم |
|
| |
چون کلاغ است نجس خوار و حسود |
|
چون خروس است زناکار و لیم |
|
| |
هست چون قمری طناز و وقح |
|
هست چون طوطی غماز و ندیم |
|
| |
چون عقاب الجور آرنده‌ی جور |
|
چون غراب البین آرنده‌ی بیم |
|
| |
نیست در قصر شهان شاهین‌وار |
|
هست بر کنگره‌ها کنگر دیم |
|
| |
نیست طغرل شرف و عنقا نام |
|
هست هدهد لقب و کرکس خیم |
|
| |
گه چو دمسیجک از شاخ به شاخ |
|
گاه چون شب‌پرک از تیم به تیم |
|
| |
رهبر دیو چو طاووس مدام |
|
مایه‌ی فسق چو عصفور مقیم |
|
| |
تا که خاقانی بلبل سخن است |
|
اوست چون باشه گه باد عقیم |
|
| |
بس که شد دشمن این باز سپید |
|
تاش چون زاغ سیه گشت گلیم |
|
| |
زود بی‌نام به شمشیر ملک |
|
سر او چون دم خطاف دو نیم |
|
