خاقانی (قصاید)/به خراسان شوم انشاء الله
ظاهر
به خراسان شوم انشاء الله | آن ره آسان شوم انشاء الله | |||||
چون طرب در دل و دل در ملکوت | ره به پنهان شوم انشاء الله | |||||
خضر پنهان گذرد بر ره و من | خضر دوران شوم انشاء الله | |||||
ایمن از کوه نشینان به گذر | باد آبان شوم انشاء الله | |||||
پیش آن باد پرستان به شکوه | کوه ثهلان شوم انشاء الله | |||||
قمع آن را که کند کوه پناه | موج طوفان شوم انشاء الله | |||||
ملک عزلت طلبم و افسر عقل | بو که سلطان شوم انشاء الله | |||||
تا زند چتر سیه بخت سپید | ابر نیسان شوم انشاء الله | |||||
چه نشینم به وباخانهی ری | به خراسان شوم انشاء الله | |||||
عندلیبم چه کنم خارستان | به گلستان شوم انشاء الله | |||||
همه سر عقلم و چون عزم کنم | همه تن جان شوم انشاء الله | |||||
خاک شوره شدهام جهد کنم | کب حیوان شوم انشاء الله | |||||
بکنم دیو دلیها به سفر | تا سلیمان شوم انشاء الله | |||||
چون صفا یافتگان ز اشک طرب | تر گریبان شوم انشاء الله | |||||
چون شگرفان ره از گرد سفر | خشک دامان شوم انشاء الله | |||||
نمک افشان شدم از دیده کنون | شکرافشان شوم انشاء الله | |||||
گر چو نرگس یرقان دارم، باز | گل خندان شوم انشاء الله | |||||
خشک چون شاخ درمنه شدهام | تازه ریحان شوم انشاء الله | |||||
سنگ زردم شده معلول به وقت | لعل رخشان شوم انشاء الله | |||||
چشم یارم همه بیماری و باز | همه درمان شوم انشاء الله | |||||
عرض آورد به گوشم سر و گفت | که به پایان شوم انشاء الله | |||||
چون ز شربت به جلاب آمدهام | به ز بحران شوم انشاء الله | |||||
به مزور ز جواب آیم هم | رغم خصمان شوم انشاء الله | |||||
وز مزور ز جواب آیم هم | مرغ پران شوم انشاء الله | |||||
تب مرا گفت که سرسام گذشت | من پس آن شوم انشاء الله | |||||
نه نه تا حکم ز سلطان چه رسد | تا به فرمان شوم انشاء الله | |||||
گر دهد رخصه، کنم نیت طوس | خوش و شادان شوم انشاء الله | |||||
بر سر روضهی معصوم رضا | شبه رضوان شوم انشاء الله | |||||
گرد آن روضه چو پروانهی شمع | مست جولان شوم انشاء الله |