خاقانی (غزلیات)/گر به عیار کسان از همه کس کمتریم
ظاهر
گر به عیار کسان از همه کس کمتریم | هیچ کسان را به نقد از همه محرمتریم | |||||
گر به امیدی که هست دولتیان خرماند | ما به قبولی که نیست از همه خرمتریم | |||||
گر تو به کوی مراد راه مسلم روی | ما به سر کوی عجز از تو مسلمتریم | |||||
صاف طرب شرب توست چون که فراهم نهای | دردی غم قوت ماست وز تو فراهمتریم | |||||
غصهی تلخ از درون خندهی شیرین زنیم | روی ترش چون کنیم نز گل تر کمتریم | |||||
گر تو چو بلعم به زهد لاف کرامت زنی | ما ز سگی دم زنیم وز تو مکرمتریم | |||||
خرمن عمر ای دریغ رفت به باد محال | در خوی خجلت ز عمر از مژه پرنمتریم | |||||
گرچه بهین عمر شد روز به پیشین رسید | راست چو صبح پسین از همه خوشدم تریم | |||||
گفتی خاقانیا کز غم تو بیغمیم | گر تو ز ما بیغمی ما ز تو بیغمتریم |