خاقانی (غزلیات)/هرگز بود به شوخی چشم تو عبهری

از ویکی‌نبشته
خاقانی (غزلیات) از خاقانی
(هرگز بود به شوخی چشم تو عبهری)
  هرگز بود به شوخی چشم تو عبهری یا راست‌تر ز قد تو باشد صنوبری  
  یا داشت خوبتر ز تو معشوق، عاشقی یا زاد شوخ‌تر ز تو فرزند، مادری  
  گر بگذرم به کوی تو روزی هزار بار بینم نشسته بر سر کویت مجاوری  
  یا دست بر دلی ز تو یا پای در گلی یا باد در کفی ز تو یا خاک بر سری  
  کردی ز بیدلی تو مرا در جهان سمر نی بی‌دلی است چون من و نی چون تو دلبری  
  نی چون من است در همه عالم ستم‌کشی نی چون تو هست در همه گیتی ستم‌گری  
  پران شود ز زیر کله زاغ زلف تو تا بر پرد ز بر دل من چون کبوتری  
  زان زلف عنبرینت رخم چنبری شود تا پشت من خمیده شود همچو چنبری  
  گفتی چرا کشی سر زلف معنبرم گویم که سازمش ز دل خویش مجمری  
  گوئی که شکر منت آید به آرزو گویم حدیث در دهنت باد شکری