خاقانی (غزلیات)/نام تو چون بر زبان می‌آیدم
| نام تو چون بر زبان می‌آیدم | آب حیوان در دهان می‌آیدم | |||||
| تا لب من خاک‌بوس کوی توست | هردم از لب بوی جان می‌آیدم | |||||
| گر قدم بر آسمانم پیش تو | فرق سر بر آستان می‌آیدم | |||||
| تا همایم خوانده‌ای در کام دل | هر نواله استخوان می‌آیدم | |||||
| وارهان زین دام‌گاه غم مرا | کرزوی آشیان می‌آیدم | |||||
| مایه عشق توست چون او حاصل است | شاید ار عمری زیان می‌آیدم | |||||
| در صف عشاق خاقانی منم | کاسب معنی زیر ران می‌آیدم | |||||