پرش به محتوا

خاقانی (غزلیات)/سر به عدم درنه و یاران طلب

از ویکی‌نبشته
خاقانی (غزلیات) از خاقانی
(سر به عدم درنه و یاران طلب)
  سر به عدم درنه و یاران طلب بوی وفا خواهی ازیشان طلب  
  بر سر عالم شو و هم جنس جوی در تک دریا رو و مرجان طلب  
  مرکز خاکی نبود جای تو مرتبه‌ی گنبد گردان طلب  
  مائده‌ی جان چو نهی در میان جان به میانجی نه و مهمان طلب  
  روی زمین خیل شیاطین گرفت شمع برافروز و سلیمان طلب  
  ای دل خاقانی مجروح خیز اهل به دست آور و درمان طلب  
  زهر سفر نوش کن اول چو خضر پس برو و چشمه‌ی حیوان طلب  
  خطه‌ی شروان نشود خیروان خیر برون از خط شروان طلب  
  سنگ به قرابه‌ی خویشان فکن خویش و قرابات دگرسان طلب  
  یوسف دیدی که ز اخوة چه دید پشت بر اخوة کن و اخوان طلب  
  مشرب شروان ز نهنگان پر است آبخور آسان به خراسان طلب  
  روی به دریا نه و چون بگذری در طبرستان طربستان طلب  
  مقصد آمال ز آمل شناس یوسف گم کرده به گرگان طلب