خاقانی (غزلیات)/تا حلقههای بهم برشکستهای
ظاهر
تا حلقههای بهم برشکستهای | بس توبههای ما که بهم درشکستهای | |||||
گاه از ستیزه گوش فلک برکشیدهای | گاه از کرشمه دیدهی اختر شکستهای | |||||
دانم که مه جبینی ای آسمان شکن | اما ندانم آنکه چه لشکر شکستهای | |||||
آهستهتر، نه ملک خراسان گرفتهای | و آسودهتر، نه رایت سنجر شکستهای | |||||
در شاهراه عشق تو هر محملی که بود | بر دل شکستگان قلندر شکستهای | |||||
در گوشهها هزار جگر گوشه خوردهای | وز کبر گوشهی کله اندر شکستهای | |||||
یک مشت خاک غارت کردن نه مشکل است | بس کن که نه طلسم سکندر شکستهای | |||||
درهم شکستهای دل خاقانی از جفا | تاوان بده ز لعل که گوهر شکستهای | |||||
خاقانیا نشیمن شروان نه جای توست | بر پر سوی عراق نه شهپر شکستهای | |||||
رو کز کمان گروههی خاطر به مهرهای | بر چرخ، پر تیر سخنور شکستهای |