خاقانی (غزلیات)/به صفت، عاشق جمال توایم

از ویکی‌نبشته
خاقانی (غزلیات) از خاقانی
(به صفت، عاشق جمال توایم)
  به صفت، عاشق جمال توایم به خبر، فتنه‌ی خیال توایم  
  خام پندار سوخته جگران در هوس پختن وصال توایم  
  چه عجب گر ز وصل محرومیم ما کجا محرم جمال توایم  
  غرقه‌ی عشق و تشنه‌ی وصلیم که آرزومند زلف و خال توایم  
  رد مکن خشک جان من بپذیر که برآورد خشک سال توایم  
  جای تو در دل شکسته‌ی ماست که تو ریحان و ما سفال توایم  
  از پی خدمت پدید آئیم که تو عیدی و ما هلال توایم  
  به سلامیت درد سر ندهیم زان که ترسنده از ملال توایم  
  همه تن چشم و سوی تو نگران کعبتین‌وار دستمال توایم  
  گفت خاقانی ارچه هیچ کسیم خاری از گلبن کمال توایم