پرش به محتوا
خاقانی (غزلیات)/بر دیده ره خیال بستی
| | | | | | |
|
بر دیده ره خیال بستی |
|
در سینه به جای جان نشستی |
|
|
وز غیرت آنکه دم برآرم |
|
در کام دلم نفس شکستی |
|
|
مرهم به قیامت است آن را |
|
کامروز به تیر غمزه خستی |
|
|
تا خون نگشادم از رگ جان |
|
تبهای نیاز من نبستی |
|
|
از چاه غمم برآوریدی |
|
در نیمهی ره رسن گسستی |
|
|
دیوانه کنی و پس گریزی |
|
هشیار نهای مگر که مستی |
|
|
گر وصل توام دهد بلندی |
|
هجران تو آردم به پستی |
|
|
تو پای طرب فراخ می نه |
|
ما و غم عشق و تنگدستی |
|
|
نگذاری اگر چنین که هستم |
|
و امانمت آنچنان که هستی |
|
|
خاقانی را نشایی ایراک |
|
خود بینی و خویشتن پرستی |
|
-