| | | | | | |
| |
باغ جان را صبوحی آب دهید |
|
و آن شفق رنگ صبح تاب دهید |
|
| |
به زبان صراحی و لب جام |
|
هاتف صبح را جواب دهید |
|
| |
صبح چون رخش رستم اندر تاخت |
|
می چو تیغ فراسیاب دهید |
|
| |
شاهد روز در دو حجره‌ی خواب |
|
حاضر آمد طلاق خواب دهید |
|
| |
بار نامه به کار آب کنید |
|
کارنامه‌ی خرد به آب دهید |
|
| |
توبه را طره‌وار سر ببرید |
|
عقل را زلف‌وار تاب دهید |
|
| |
دل به گیسوی چنگ دربندید |
|
جان به دستینه‌ی رباب دهید |
|
| |
پیش کز غم به ناخن آید خون |
|
ناخنان را به می خضاب دهید |
|
| |
زنگی‌آسا به معنی می و جام |
|
روم را از خزر نقاب دهید |
|
| |
ساغری پر کنید بهر مسیح |
|
سر به مهرش به آفتاب دهید |
|
| |
غصه‌ها ریخت خون خاقانی |
|
دیتش هم به خون ناب دهید |
|
