خاقانی (غزلیات)/ای قوم الغیاث که کار اوفتاده‌ایم

از ویکی‌نبشته
خاقانی (غزلیات) از خاقانی
(ای قوم الغیاث که کار اوفتاده‌ایم)
  ای قوم الغیاث که کار اوفتاده‌ایم یاری دهید کز دل یار اوفتاده‌ایم  
  از ره روان حضرت او بازمانده‌ایم از کاروان گسسته و بار اوفتاده‌ایم  
  در صدر دیده‌ای که چه اقبال دیده‌ایم بر آستان نگر که چه زار اوفتاده‌ایم  
  از من دواسبه قافله‌ی صبر درگذشت ما در میان راه و غبار اوفتاده‌ایم  
  اندر بلا همی کندم آزمون بلی در آتش از برای عیار اوفتاده‌ایم  
  ای کاش یار غار نرفتی ز دست من اکنون که پای بر دم مار اوفتاده‌ایم  
  خاقانی عزیز سخن بودم ای دریغ آخر چه اوفتاد که خوار اوفتاده‌ایم