خاقانی (غزلیات)/اذا ما الطیر غنت فیالصباح
ظاهر
اذا ما الطیر غنت فیالصباح | اجب داعی معاطاة الملاح | |||||
هوا پر خندهی شیرین صبح است | بیار آن گریهی تلخ صراحی | |||||
ارق فضلاتها فالارض عطلی | تحلیها بوشی او وشاح | |||||
قبای صبح را مشکین زره زن | به موی زلف ترکان سلاحی | |||||
سیر نوالدیک عن عینالسکاری | ویشدو کالسکاری و هو صباح | |||||
صلاح از می سر رشته کند گم | صلایی درده ار مرد صلاحی | |||||
کان الدار و الکاسات دارت | ریاض اللهو حفت بالاقاحی | |||||
توئی تو راح را خاقانیا اهل | قفای عقل زن گر مرد راحی | |||||
به شروان شاخ اخستان تیمن | تری سعدالسعود علیالنواحی |