حافظ (غزلیات)/ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | حافظ (غزلیات) از حافظ (ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش) |
' |
ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوشدلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش همچو گلبرگ تری هست وجود تو لطیفهمچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش شیوه و ناز تو شیرین خط و خال تو ملیحچشم و ابروی تو زیبا قد و بالای تو خوش هم گلستان خیالم ز تو پرنقش و نگارهم مشام دلم از زلف سمن سای تو خوش در ره عشق که از سیل بلا نیست گذارکرده‌ام خاطر خود را به تمنای تو خوش شکر چشم تو چه گویم که بدان بیماریمی کند درد مرا از رخ زیبای تو خوش در بیابان طلب، گر چه ز هر سو خطریستمی‌رود حافظ بی‌دل به تولای تو خوش
