پرش به محتوا

ترانه‌های خیام/هیچ است

از ویکی‌نبشته

هیچ است

۱۰۱

  ای بیخبران شکل مجسم هیچ است،  
  وین طارم نه سپهر ارقم هیچ است.  
  خوش باش که در نشیمن کون و فساد،  
  وابستهٔ یک دمیم و آنهم هیچ است!  

۱۰۲

  دنیا دیدی و هر چه دیدی هیچ است،  
  و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است،  
  سرتاسر آفاق دویدی هیچ است،  
  و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است،  

۱۰۳

  دنیا بمراد رانده گیر، آخر چه؟  
  وین نامهٔ عمر خوانده گیر، آخر چه؟  
  گیرم که بکام دل بماندی صد سال،  
  صد سال دگر بمانده گیر، آخر چه؟  

۱۰۴

  رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین،  
  نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین،  
  نی حق، نه حقیقت، نه شریعت نه یقین  
  اندر دو جهان کرا بود زهرهٔ این؟  

۱۰۵

  این چرخ فلک که ما در او حیرانیم،  
  فانوس خیال از او مثالی دانیم:  
  خورشید چراغ دان و عالم فانوس،  
  ما چون صوریم کاندر او گردانیم.  

۱۰۶

  چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست،  
  چون هست ز هر چه هست نقصان و شکست،  
  انگار که هست، هر چه در عالم نیست،  
  پندار که نیست، هر چه در عالم هست.  

۱۰۷

  بنگر ز جهان چه طرف بر بستم؟ هیچ،  
  وز حاصل عمر چیست در دستم؟ هیچ،  
  شمع طربم، ولی چو بنشستم، هیچ،  
  من جام جمم، ولی چو بشکستم، هیچ.