باب سیّم
۱ و مار از همهٔ حیوانات صحرا که خداوند خدا ساخته بود هوشیارتر بود و بزن کفت آیا خدا حقیقةً کفته است که از همه درختان باغ نخورید ✡ ۲ زن بمار کفت از میوهٔ درختان باغ میخوریم ✡ ۳ لکن از میوهٔ درختیکه در وسط باغ است، خدا کفت از آن مخورید و آنرا لمس مکنید مبادا بمیرید ✡ ۴ مار بزن کفت هر آینه نخواهید مرد ✡ ۵ بلکه خدا می داند در روزی که از آن بخورید چشمان شما باز شود و مانند خدا عارفِ نیک و بد خواهید بود ✡ ۶ و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانش‌افزا پس از میوه‌اش کرفته بخورد و بشوهر خود نیز داد و او خورد ۷ آنکاه چشمان هر دوی ایشان باز شد و فهمیدند که عریانند پس برک‌های انجیر بهم دوخته، سترها برای خویشتن ساختند ✡ ۸ و آواز خداوند خدا را شنیدند که در هنکام وزیدن نسیم نهار در باغ میخرامید و آدم و زنش خویشتن را از حضور خداوند خدا در میان درختان باغ پنهان کردند ۹ و خداوند خدا آدم را ندا در داد و کفت کجا هستی ✡ ۱۰ کفت چون آوازت را در باغ شنیدم ترسان کشتم زیرا که عریانم پس خود را پنهان کردم ✡ ۱۱ کفت کِه ترا آکاهانید که عریانی آیا از آن درختی که تو را قدغن کردم که از آن نخوری خوردی ✡ ۱۲ آدم کفت: «این زنیکه قرین من ساختی، وی از میوهٔ درخت بمن داد که خوردم ✡ ۱۳ پس خداوند خدا بزن کفت این چه کار است که کردی زن کفت «مار مرا اغوا نمود که خوردم ✡ ۱۴ پس خداوند خدا بمار کفت چون که این کار کردی از جمیع بهایم و از همهٔ حیوانات صحرا ملعونتر هستی بر شکمت راه خواهی رفت و تمام ایام عمرت خاک خواهی خورد ✡ ۱۵ و عداوت در میان تو و زن و در میان ذریّت تو و ذریّت وی میکذارم او سر ترا خواهد کوبید و تو پاشنهٔ ویرا خواهی کوبید ✡ ۱۶ و بزن کفت الم و حمل ترا بسیار افزون کردانم با الم فرزندان خواهی زائید و اشتیاق تو بشوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد ✡ ۱۷ و بآدم کفت چونکه سخن زوجه‌ات را شنیدی و از آن درخت خوردی که امر فرموده کفتم از آن نخوری پس بسبب تو زمین ملعون شد و تمام ایام عمرت از آن با رنج خواهی خورد ✡ ۱۸ خار و خس نیز برایت خواهد
