نبارانیده بود و آدمی نبود که کار زمین را بکند ✡ ۶ و مِه از زمین برامده تمام روی زمینرا سیراب میکرد ✡ ۷ پس خداوند خدا پس آدَمْ را از خاکِ زمین بسرشت و در بینی وی روح حیات دمید و آدم نَفْسِ زنده شد ✡ ۸ و خداوند خدا باغی در عدن بطرف مشرق غرس نمود و آن آدم را که سرشته بود در آنجا کذاشت ✡ ۹ و خداوند خدا هر درخت خوشنما و خوشخوراک را از زمین رویانید و درخت حیات را در وسط باغ و درخت معرفت نیک و بد را ✡ ۱۰ و نهری از عَدَن بیرون آمد تا باغ را سیراب کند و از آنجا منقسم کشته چهار شعبه شد ✡ ۱۱ نام اوّل فیشون است که تمام زمین حویله را که در آنجا طلاست احاطه میکند ✡ ۱۲ و طلای آنزمین نیکوست و در آنجا مروارید و سنک جزع است ✡ ۱۳ و نام نهر دوّم جیحون که تمام زمین کوش را احاطه میکند ✡ ۱۴ و نام نهر سیّم حدَّقل که بطرف شرقی اشور جاریست و نهر چهارم فرات ✡ ۱۵ پس خداوند خدا آدم را کرفت و او را در باغ عدن کذاشت تا کار آنرا بکند و آنرا محافظت نماید ✡ ۱۶ و خداوند خدا آدم را امر فرموده کفت از همهٔ درختان باغ بی‌ممانعت بخور ✡ ۱۷ امّا از درخت معرفت نیک و بد زنهار نخوری زیرا روزی که از آن خوردی هر آینه خواهی مرد ✡ ۱۸ و خداوند خدا کفت خوب نیست که آدم تنها باشد پس برایش معاونی موافق وی بسازم ✡ ۱۹ و خداوند خدا هر حیوان صحرا و هر پرندهٔ آسمان را از زمین سرشت و نزد آدم آورد تا به‌بیند که چه نام خواهد نهاد و آنچه آدم هر ذی‌حیات را خواند همان نام او شد ✡ ۲۰ پس آدم همه بهایم و پرندکان آسمان و همهٔ حیوانات صحرا را نام نهاد لیکن برای آدم معاونی موافق وی یافت نشد ✡ ۲۱ و خداوند خدا خوابی کران بر آدم مستولی کردانید تا بخفت و یکی از دنده‌هایشرا کرفت و کوشت در جایش پُر کرد ✡ ۲۲ و خداوند خدا آن دنده را که از آدم کرفته بود زنی بنا کرد و ویرا بنزد آدم آورد ✡ ۲۳ و آدم کفت همانا اینست استخوانی از استخوان‌هایم و کوشتی از کوشتم از این سبب نساء نامیده شود زیرا که از انسان کرفته شد ✡ ۲۴ از این سبب مرد پدر و مادر خود را ترک کرده با زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود ✡ ۲۵ و آدم و زنش هر دو برهنه بودند و خجلت نداشتند ✡
