برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۱۴

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

«و شب هنوز هم

«گوئی ادامهٔ همان شب بیهوده‌ست.»

 
 
 
 

خاموش شد

و پهنهٔ وسیع دو چشمش را

احساس گریه تلخ و کدر کرد

 
 
 
 

«آیا شما که صورتتان را

«در سایهٔ نقاب غم‌انگیز زندگی

«مخفی نموده‌اید

«گاهی به این حقیقت یأس‌آور

«اندیشه می‌کنید

«که زنده‌های امروزی

«چیزی بجز تفالهٔ یک زنده نیستند؟

۱۰۲
دیدار در شب