نصراللّه صدرالممالک اجتماع کرده کنکاش می‌نمایند که باید دولت ایران را جمهور نموده و امورات دولتی را منوط به مصلحت دید جمعی باید ساخت و از این جمع مراد وجود خود آن خودخواهان بوده ساز این ترانه را ساز می‌نمایند.
مهدعلیا و ستر کبری که از این احوالات مستحضر می‌شوند برای حفظ ارگ مبارکۀ دارالخلافه و دولتخانۀ همایون و ضبط خزاین و دفاین که در آن روز در قدرت و تسخیر آن خودخواهان بود به قوت عقل دوراندیش خود را به لباس موافقت ایشان ملبس ساخته به تصدیق رأی آن خودخواهان زبان گشوده منتظر ورود پادشاه شده به ضبط و ربط و تسکین غوغای عوام الناس که در چنان اوقات به اندک کاری ظاهر می‌شود کوشیده از فضل خدا و از بخت مساعد پادشاه دار الخلافه را که مجمع طوایف و گروه مختلف بود به قوت عقل و دانایی تا ورود پادشاه جهان در لباس امن و امان نگهداری فرمودند و رضا قلی‌خان والی کردستان که محبوس نظر و در توپخانۀ مبارکه بود در این هنگام فرصت جسته از طریق نادانی و جوانی از تجریش با فوج گروسی در ساخته راه کردستان و اردلان پیش گرفته و به محال غسلان و اسفند آباد آمده جمعیت کردستان بر سر او جمع شده خسروخان حاکم دولتی را به خودسر از آن مملکت اخراج نموده تکیه بر چهار بالش حکومت زده به خوش‌خیالی خود را حاکم آن ولایت دانسته نشست و چون اخباری که مذکور خواهد شد از خراسان و عراق عرب به دار الخلافه رسید مهد علیا و ستر کبری آقا محمد صالح مجتهد کرمانشاهانی را نوازش و مرحمت نموده و هزار تومان به رسم انعام به او و همراهان التفات فرموده به کرمانشاهان روانه ساختند که اهل آن مملکت را در جادۀ خلوص و ارادات نگهداری نماید و همچنین عالیجناب میرزا عسکری امام جمعۀ مشهد مقدس را مورد التفات و نوازش ساخته مبلغ دو هزار تومان به رسم انعام مرحمت نموده روانۀ مشهد مقدس نمودند و هم در این اوقات محمد حسین‌خان خلج به ولایت خلجستان آمده جمعی را به دار الخلافه فرستاد.
امرای دار الخلافه از آمدن این جمعیت مستحضر شده چون کار بی‌استحضار ایشان واقع شده بود جمعی را بر سر راه آن طایفه فرستاده در قریۀ کهریزک دو فرسخی دارالخلافه ایشان را متفرق ساخته یراق‌چین نمودند و هم در این اوقات
