این همه از ایران توقع داشت که با انگلستان قطع رابطه بکند و در برابر این کار یگانه چیزی که وعده می داد این بود که سفیر وی در طهران در میان ایران و روسیه توسط بکند.
فتحعلی شاه در جواب این نامهٔ ژنرال گاردان پاسخی باو نوشته است که اصل آن بدست نیست و قسمتی از مدلول آن را ژوانن مترجم سفارت فرانسه بفرانسه ترجمه کرده است. از آن ترجمه برمیآید که این پاسخ را فتحعلی شاه در ۱۷ فوریه ۱۸۰۸ (۱۹ ذی‌الحجه ۱۲۲۲) هفت روز پس از نامهٔ گاردان نوشته و محتویات او چنین بوده است:
«پس از تعارفات و مراسم معمول عالی حضرت همهٔ رضایت خود را از توجهی که ژنرال گاردان کرده و نیات اعلیحضرت امپراطور و شاه را باو اظهار داشته است بیان میکند. میگوید تا چه اندازه از حق پرستی و فداکاری و صداقتی که جناب او در روابط خود با دربار ایران بکار میبرد خشنود شده است ...
«اینکه شما نیات اعلیحضرت امپراطور ناپلئون برادر ناماور و مفتخر ما را که سلطنتش جاودان باد بیان کرده‌اید و میل دارد که جنگ درمیان لشکریان ایران و روسیه قطع شود و جناب شما بهمراهی وزیران پایتخت ما در طهران بعقد عهدنامهٔ صلح با فرستادهٔ امپراطور روسیه بپردازید دوستی و مهربانی ناپلئون بزرگ را دربارهٔ ما و تخت شاهانهٔ ما در دیدگان ما کالشمس فی وسط السماء آشکار میکند.
«شک نیست و آشکارست که این دو دولت جاوید مدت در سعادت و نکبت یار یکدیگرند. شواهد آشکاری از حسن نیات برادر والاگهر خود داریم و توجهات دایمی او دربارهٔ دولت ما و صفا و صداقت وی بر ما آشکارست. بهمین جهة ما مطمئنیم که اتحاد و دوستی دو دولت بیش از پیش استوار میشود و تا روز رستاخیز باقی خواهد ماند.
«اما دربارهٔ قطع روابط ایران با انگلیسها جناب شما باید بداند از همان روزی که دو دولت والاجاه ما با هم اتحاد کردند همهٔ راههای روابط درمیان ایرانیان و انگلیسها بسته شد و سفیر ما که بهندوستان فرستاده شده بود بفرمان ما احضار شد و بپای تخت ما بازگشته است. گذشته از آن همه انگلیسهایی که در قلمرو ما و بندرهای خاک ما بودند بیرون کرده و مطرود شدند.
«پس ما شک نداریم چنانکه خواسته‌اید آقای اگوست بونتان را بزودی روانه کنید. این پاسخ ما را بتوسط وی باطلاع وزیران دولت فرانسه خواهید رساند و وی پس از استجازه ازین دولت امپراطوری باید بزودی عازم فرانسه بشود و غیره …
بتاریخ ماه ذی‌الحجةالحرام سنه ۱۲۲۲ هجری (۱۷ فوریه ۱۸۰۸)
