پادشاه ایران جناب میرزا محمد رضاخان سفیر فوق‌العاده و بیگلربیگی قزوین و پیشکار شاهزاده محمد علی میرزا.
ایشان پس از اراثه و مبادلهٔ اعتبار نامهای خود درین موافقت کردند:
مادهٔ اول - در میان اعلی حضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا و اعلی حضرت پادشاه ایران صلح و دوستی و اتحاد همیشگی برقرار خواهد بود.
مادهٔ دوم - اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا استقلال کشور کنونی اعلیحضرت پادشاه ایران را حمایت میکند.
مادهٔ سوم - اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا گرجستان را حقاً از آن اعلیحضرت پادشاه ایران میداند.
مادهٔ چهارم - اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا بعهده میگیرد همهٔ کوشش خود را بکار برد تا روسها گرجستان و خاک ایران را ترک کنند و برای رسیدن باین نتیجه در عهدنامهٔ صلم خواهد کوشید. تخلیهٔ این نواحی همیشه جزو سیاست و نظریات او خواهد بود.
مادهٔ پنجم - اعلی حضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا یک سغیر فوق‌العاده و چند منشی سفارتخانه در دربار ایران خواهد داشت.
مادهٔ ششم - چون اعلیحضرت پادشاه ایران خواستارست پیاده نظام و توپخانه و استحکامات نظامی خود را بنا بر روش اروپایی اصلاح کند اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا تعهد میکند توپهای صحرایی و تفنگها و سر نیزه هایی را که اعلیحضرت پادشاه ایران لازم دارد برای او فراهم کند و بهای این اسلحه برابر ارزش آنها در اروپا خواهد بود.
مادهٔ هفتم - اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا تعهد میکند بهر اندازه افسر توپخانه و مهندسی و پیاده نظام که اعلیجضرت پادشاه ایران آنها را برای استحکام دژها و ایجاد توپخانه و پیاده نظام ایران بنا بر روش فنی نظام اروپایی لازم داشته باشد در اختیار بگذارد.
مادهٔ هشتم - اعلیحضرت پادشاه ایران هم از سوی خود تعهد میکند که همهٔ روابط سیاسی و تجارتی خود را با انگلستان قطع کند و فوراً بآن دولت اعلان جنگ بدهد و از همان دم با آن خصمانه رفتار کند. بنابراین اعلی حضرت پادشاه ایران متعهدست وزیر مختاری را که ببمبی فرستاده بخواهد و کنسولها و نمایندگان و کارگزاران دیگر کمپانی انگلیسی را در ایران و بندرهای خلیج فارس فوراً از آنجا بیرون کند و همهٔ کالاهای انگلیسی را ضبط کند و در قطع هرگونه رابطه با انگلیسیها چه در خشکی و چه در دریا بولایات خود
