حکم اکید بدهد و از پذیرفتن هر وزیر مختار یا سفیر یا کارگزاری که درضمن جنگ از آن دولت بیاید خودداری کند.
مادهٔ نهم - در هر جنگی که انگلستان و روسیه در آن در برابر فرانسه و ایران اتحاد کنند فرانسه و ایران نیز بهمان‌گونه در برابر آن دو دولت اتحاد خواهند کرد و همین که یکی از متعاهدین که در تهدید یا حمله قرار گرفته باشد رسماً بدیگری اطلاع دهد متحداً در برابر دشمن مشترک جنگ خواهند کرد و از آن پس درباره هرگونه روابط سیاسی و تجارتی بمدلول ماده پیش رفتار خواهند کرد.
ماده دهم - اعلی حضرت پادشاه ایران همهٔ نفوذ خوذ را بکار خواهد برد تا افغانان و دیگر اهالی قندهار را با ارتش خود در برابر انگلستان متحد کند و پس از آن که بدان نواحی راه یافت لشکری به متصرفات انگلستان دز هندوستان بفرستد.
ماده یازدهم - چنانکه از نیروی دریایی فرانسه یک دسته کشتی بخلیچ فارس و بندرهای اعلیحضرت پادشاه ایران برسد اعلیحضرت پادشاه ایران همهٔ وسایل و تسهیلاتی را که لازم باشد فراهم خواهد کرد.
ماده دوازدهم - اگر اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیا اراده کند که برای حمله بمتصرفات انگلستان در هند ارتشی از راه خشکی بفرستد اعلیحضرت پادشاه ایران همانگونه که متحد صمیمی و باوفای اعلیحضرت امپراطور فرانسویان و پادشاه ایتالیاست به آنها راه خواهد داد که از کشورش بگذرند. اگر این کار عملی شود دو دولت پیشاپیش قرار مخصوص خواهند گذاشت و راهی را که ارتش باید درپیش بگیرد و لوازم و و سایل نقلیه که لازم شود و یاوری را که اعلیحضرت پادشاه ایران می‌تواند درین راه بکند در آن معین خواهند کرد.
مادهٔ سیزدهم - هرچه از لوازم و تدارکات در ایران بلشکریان بری و نیروی دریایی داده شود بنابر مدلول مواد دیگر این عهدنامه ببهایی که در کشور بمردم کشور داده میشود بحساب خواهد آمد.
مادهٔ چهاردهم - مقررات مادهٔ دوازدهم که در بالا ذکر شده تنها شامل حال فرائسه است، بنابرین این حقوق نباید با عقد عهدنامهای دیگر بانگلستان یا روسیه واگذار شود.
ماده پانزدهم - برای بهره جویی هر دو طرف یک عهدنامهٔ تجارتی هم در طهران بسته خواهد شد.
ماده شانزدهم - این عهدنامه تا چهار ماه دیگر از تاریخ امروز در طهران نیز امضا خواهد شد و بتصویب خواهد رسید.
