رویان و لارجان و جلاب بجاولی رسید، او را دوهزار مرد داد و براه جلاب بآمل آمدند و گفتند بجنگ اصفهبد خواهیم شد، چون خبر بدو رسید فرامرز بن رستم را که برادر زاده بود بخواند و از فریم تاختن بآمل فرمود برد و ترکان جاولی بقراکلاته فروآمده بودند برای استواری، و بی‌خبر لشکر بسر ایشان شد چندانکه پیش آمدند میکشتند و بعضی که نیامدند گریخته پیش جاولی رفتند، و جمله چهارپای و رخت لشکر اصفهبد برگرفتند و نزدیک اصفهبد آمده، همه را خلعت داد و مزید اقطاع فرمود، چون جاولی مردم خویش را چنان دید باضطرار پیش یرغش یاداشت۱ شد و او را یاور خویش گرفت و بویمه آمد و پیش کج ارسلانی فرستاد و ایشان را بفریفت بسیار پیش یرغش یاداشت و جاولی شدند، کج ارسلانیان ایشان را بدربند کلیس درون آوردند، اصفهبد از پریم با نام و میان رودان شد و کج ارسلانیان از جاولی یرغش یاداشت را با خیل او فرا گرفتند و تا آسران رستاق تاختن و سوختن کردند، اصفهبد کجمج بن غازی را بفرستاد تا حال بداند، پیش او فرستاد که لشکر بسیارند، لشکر بفرماید فرستاد هرچه پیاده‌اند، که سوار خود با منست مگر ایشان را بیرون کنم از آسران، اصفهبد حشم پیاده پیش او فرستاد، چون بکرگه ساوه رسیدند کجمج بن غازی گفت لشکر ایشان بسیارند پیش نتوانیم ایستاد از اینجا بازگردید تا باستواری شویم، چون در این بودند خصم برسید جنگ آغاز کردند بر حشم اصفهبد چیره شدند و ایشان را از کرگه ساوه تا بقلعۀ کوزا بتاختند، خاصّگان پیش بازآمدند، خصم بازگردید با آسران شد، چون خبر باصفهبد رسید محمّد سبکتکین و چارق و کجمج۲ بن غازی را با اقربای خویش و از غلامان پدر غزاغلی و آلتونتاش امیر شکار و آلتونتاش روس و سنقر دهستانی و پنجاه نفر دیگر از غلامان پدر و از مفردان اصفهبد یرغش و بشه و سنقرچه و متنه۳ دویست و پنجاه غلام ترک بودند بکجمج بن غازی سپرد و او را گسیل کرد، آنجا رسید و کمین کرد و بعد از آن با تنی چند روی بخصم نمود، روی بدو نهادند و آمدند تا بکمین جمله گرفتار و کشته آمدند محمّد گچکنه و قوشه و مومن کور و محمّد یلمه و سلیمان و صد نفر دیگر کج ارسلانی گرفتار آمدند و بدیه انارم پیش اصفهبد آمدند تا جمله گرفتگان و اوباش لشکرگاه
________________________________________
(۱) - ب: تا داشت.
(۲) - الف: کجمش.
(۳) - کذا در الف، ب غالب این اسامی را ندارد.
